Rivâyete göre, müşârün-ileyh doksan dört yaşında bünyesi sağlam, çevik, boyu bosu dimdik olduğu halde şöyle demiştir: Pek iyi bilirim ki (şu yaşımda) kulağımla, gözümle (işitip görerek) müstefîd olmam, ancak Resûlullah salla`llahu aleyhi ve sellem`in duâsı (berekâtı) iledir. Hakîkaten (çocukluğumda) teyzem beni Resûlullah`ın huzûruna götürmüştü. Resûlullah`a: - Yâ Resûla`llah, hemşîre-zâdem hastadır. Onun (şifâsı) için Allah`a duâ buyursanız! demişti. Bunun üzerine Resûlullah bana (âfiyetime) duâ etti (de vücûdum zinde, havassım yerinde olarak yaşıyorum).