(Ben) Resûlu`llâh salla`llâhu aleyhi ve sellem`in karşısında ayaklarım kıblesine (yâni mevzi-i sücûduna) gelmek üzere (yatar) uyurdum. Secdeye vardığı zaman eliyle beni dürterdi de (ben) ayaklarımı (geriye) çekerdim. (Secdeden) kalktığı zaman (yine) uzatırdım. Âişe (radiya`llâhu anhâ) der ki: O zamanlarda evlerde ışık bulunmazdı.