Mervî hadîsi ki (yukarıda 387 nci olarak) geçmişti. Bu rivâyete göre de (Ümmü`l-Mü`minîn Hazretleri) şöyle diyor: "(Yâ Resûla`llâh) Ebû Bekr, Senin makâmında (yâni namaz kıldırdığın mihrabda) durursa ağlamaktan (kırâeti) nâsa işittiremez. Ömer`e ferman buyur da nâsa o kıldırsın" dedim. Âişe radiya`llâhu anhâ der ki: Hafsa (radiya`llâhu anhâ) ya da: "Ebû Bekr senin makâmında durursa ağlamaktan (kırâeti) nâsa işittiremez. Ömer`e ferman buyur da nâsa o kıldırsın de." dedim. Hafsa (dediğimi) yaptı. Onun üzerine Resûlullâh salla`llâhu aleyhi ve sellem: "Yeter, (sus,) Yûsuf (aleyhi`s-salâtü ve`s-selâm)ın savâhibi şüphesiz ki sizlersiniz. Ebû Bekr`e söyleyin (diyorum) halka namazı o kıldırsın" buyurdu. Bunun üzerine Hafsa radiya`llâhu anhâ, Âişe radiya`llâhu anhâ`ya: "(Zâten) senden bana hayır gelecek değildi." di(ye canının sıkıldığını izhâr et)di.